prezes Stowarzyszenia „Karuzela”, kobieta przedsiębiorcza, działająca prężnie w sektorze pozarządowym od ponad 15 lat. Ukończyła studia licencjackie z zarządzania zasobami ludzkimi i studia magisterskie z zarzadzania zdrowiem publicznym, oraz zarządzanie w Oświecie. Koordynatorka i realizatorka projektów na rzecz dzieci, młodzieży i seniorów. Propagatorka zdrowego stylu życia, miłośniczka morsowania, jazdy na rolkach i kompromisu. Lubi podróże małe i duże, organizatorka wycieczek, wypadów górskich i spływów kajakowych dla podopiecznych Karuzeli. Inspiruje i motywuje do działania. Jest najlepszym przykładem tego, że sukces jest KOBIETĄ.
Definicja zdrowia psychicznego obowiązująca obecnie określana jest jako stan dobrego samopoczucia, w którym człowiek wykorzystuje swoje zdolności, radzi sobie ze stresem codziennego życia, wydajnie i owocnie pracuje oraz jest w stanie wnieść wkład w życie swojej wspólnoty. Sama definicja kładzie nacisk na brak objawów zaburzeń psychicznych a mówi przede wszystkim o pełnym funkcjonowaniu w swoim środowisku lokalnym i odczuwaniu satysfakcji i dobrej jakości życia w znaczeniu całościowym. Zaburzenia psychiczne we współczesnym świecie są bardzo powszechne. Są to jedne z ważniejszych czynników wpływających na funkcjonowanie i zadowolenie z życia. Do najczęściej występujących zaburzeń zaliczyć można zaburzenia lękowe, depresyjne związane z obniżeniem nastroju, kryzys psychiczny oraz zaburzenia psychiczne spowodowane przez substancje psychoaktywne (używki). Źródła zaburzeń psychicznych mogą być różne i w przypadku ich wystąpienia należy bezzwłocznie sięgnąć po dostępną obecnie pomoc i skuteczne metody leczenia, które opierają się na różnych metodach psychoterapii i w części przypadków farmakoterapii. Nie zawsze psychoterapia wymaga wsparcia farmakoterapii aczkolwiek jest wykorzystywana najczęściej przez lekarzy psychiatrów. Zdarza się, że do uzyskania najlepszych efektów terapii stosuje się połączenie farmakoterapii z psychoterapią. Ma to miejsce najczęściej w przypadku chorób dwubiegunowych i psychoz, np. schizofrenii i zaburzeń urojeniowych, w których działania psychoterapeutyczne wspomagają leczenie farmakologiczne. Leki stosowane są skutecznie w ciężkich stanach depresyjnych, uzależnieniach, zaburzeniach odżywiania, zaburzeniach osobowościowych i somatycznych. Wszystkie te działania muszą być ściśle nadzorowane przez lekarza psychiatrę, który przy dobrych efektach może wycofać farmakoterapię i zalecić pacjentowi systematyczne korzystanie z psychoterapii aż do czasu całkowitego wyleczenia.
Zaburzeń psychicznych nie należy się bać i wstydzić, bo są one w dzisiejszych czasach bardzo powszechne i dotykają ludzi w każdej grupie społecznej.
PAMIĘTAJMY! To nie wstyd szukać pomocy. Powinniśmy z niej korzystać zawsze, gdy czujemy, że dostępne ogólnie metody już nie wystarczą i potrzebujemy wsparcia specjalisty lub wsparcia farmakologicznego. W procesie diagnostycznym, specjalista może zlecić nam wykonanie badań lub testów, które pozwolą odnaleźć źródło problemu, zdefiniować go i zalecić najbardziej indywidualną pomoc. Aby uzyskać pomoc psychologiczną / psychiatryczną w ramach NFZ pierwsze kroki kierujemy do lekarza pierwszego kontaktu- podstawowej opieki zdrowotnej lub psychiatry. Na wizytę do lekarza psychiatry nie potrzebujemy skierowania. Skierowanie jest wymagane w przypadku skorzystania z pomocy psychologa lub psychoterapeuty. Często zdarza się, że pomocy dla chorego szukają bliscy, bo on sam nie dostrzega problemu lub odrzuca oferowana pomoc. W świetle obowiązującego prawa nie możemy nikogo zmusić do podjęcia leczenia lub terapii. Jeśli jest to członek najbliższej rodziny, to w pierwszej kolejności należy zadbać o siebie, bo nasze zasoby wkładane w nieskuteczne próby pomocy osobie w kryzysie psychicznym mogą szybko się wyczerpać. Możemy jednak po tym jak zaopiekujemy się sobą zaproponować pomoc w poszukiwaniu wsparcia, towarzyszenie u specjalisty. Jednym ze sposobów na uzyskanie skutecznej pomocy jest kontakt z osobami borykającymi się z podobnymi problemami. Maja oni podobne doświadczenia, przeżywają podobne trudności i już potrafią sobie z nimi radzić, czym często dzielą się na spotkaniach grupy. Zrozumienie siebie i swoich problemów to podstawa zdrowienia, a przy wsparciu grupy chory zaczyna bez oporu stosować się do zaleceń specjalisty lub lekarza prowadzącego. Bądźmy wspierający dla osoby której pomagamy, ale nie wpadajmy w poczucie winy lub odpowiedzialności, jeśli nie będziemy w stanie pomóc. Możemy w takiej sytuacji poszukać pomocy grupy wsparcia dla członków rodzin, których bliscy zmagają się z kryzysem psychicznym, lub innym problemem depresyjnym. Wyrozumiałe otoczenie, rodzina bardzo pomaga i mobilizuje chorego do kontynuacji leczenia i życia bez izolacji.
Jest wiele programów i usług wspierających osoby z doświadczeniem choroby psychicznej. Wybór określonego programu zależy od potrzeb i możliwości osoby chorującej.
Rekomendowane przez specjalistów formy pomocy to środowiskowe domy samopomocy, ośrodki wsparcia, warsztaty terapii zajęciowej, specjalistyczne usługi opiekuńcze. Informacje o funkcjonujących ośrodkach i formach wsparcia można uzyskać w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej jeśli chodzi o miasta lub Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie lub Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej jeśli osoba chora zamieszkuje tereny wiejskie.
